Er zijn veel mensen die zich artiest noemen, maar op weinigen is die eretitel zozeer van toepassing als op Ellen ten Damme. Zij is een artieste pur sang, die met volle overgave leeft voor het podium, haar kunst en haar publiek. En alleen de naam artiest doet haar recht, omdat elke andere kwalificatie haar tekort zou doen. Ze is zangeres, actrice, acrobate, danseres, muzikant, schrijfster en componiste en dat is zij allemaal tegelijk. Haar verbluffende veelzijdigheid komt voort uit het feit dat zij zozeer gelooft in haar kunst en er met zoveel zinderende energie van geniet, dat zij het zichzelf nooit zou toestaan om het zichzelf makkelijk te maken.
Op 17 september staat ze op het podium van Bridge to Liberation. En daar zijn we trots op!
ARTIEST
Ellen ten Damme (1967) groeide ver van de spotlights, rookmachines en televisiecamera’s op in het Drentse Roden. Maar de wereld zou van haar horen, dat was toen al duidelijk. Ze was een muzikaal en sportief wonderkind. Als turnster behoorde zij tot de top van Nederland. Ze speelde klassiek viool en had haar eigen popband. Ze ging naar het Atheneum, studeerde een paar jaar Nederlandse literatuur in Groningen, deed een vooropleiding op het conservatorium en studeerde tenslotte af aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Ze was net twintig toen ze haar eerste single uitbracht.
Ellen ten Damme verwierf landelijke bekendheid als zangeres en actrice. Ze speelde in uiteenlopende speelfilms zoals De Kleine Blonde Dood, No trains no planes en De Tranen van Maria Marchita. Voor die laatste rol werd ze genomineerd voor een Gouden Kalf. Op televisie speelde ze rollen in de serie Pleidooi en in Jiskefet. Met haar rol in de reclame voor het Zwitserleven Gevoel groeide ze uit tot een sekssymbool van een generatie. In Duitsland had zij succes met films en soundtracks voor Conamara, Tatort, Die Musterknaben, en in Amerika met soundtracks voor Caspar the Friendly Ghost, Sweet Valley High, en Power Rangers. Ze speelde rollen in het theater en schreef columns voor De Volkskrant.
BOVENAL MUZIKANT
Maar in haar hart is ze toch altijd vooral muzikant gebleven. Ze schrijft haar eigen liedjes, speelt viool, piano en gitaar en is wellicht een van de beste zangeressen van haar generatie, met haar soepele en intense stem die elk genre lijkt aan te kunnen, van rock-’n-roll tot opera, en die elke kleur kan aannemen, van rauwe energie tot verstilde lyriek. Ze speelde op Noorderslag, Pinkpop en Lowlands maar ook met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, de Konrad Kosselleck Big Band en het Metropole Orkest.
Een van haar grootste kwaliteiten als zangeres is haar theatraliteit. Weinigen zijn in staat om muziek en teksten zo dwingend over het voetlicht te brengen als zij. Een ander aspect van haar theatraliteit is haar vermogen om het podium te veroveren. Ze is een podiumbeest met ongelofelijke intensiteit. Gevoelig, gewaagd, grappig en grenzeloos. Ze heeft het publiek zo intens lief dat ze het opvreet. Ze bedient zich van een eindeloos arsenaal aan theatrale middelen, waaronder maskerades en verkleedpartijen, handstanden en radslagen, pruiken en uitdagende jurkjes, cabaret, variété en acrobatiek. Ze heeft dan ook een voorliefde voor onconventionele artiesten als Marlène Dietrich, Nina Hagen en Kate Bush.
