Victor van Vloten is sinds 2013 de drijvende kracht achter de films die tijdens Bridge to Liberation worden vertoond. Als scenarioschrijver en regisseur weet hij de verhalen van de Tweede Wereldoorlog op een levendige en aangrijpende manier tot leven te brengen. Hij deelt wat er allemaal bij komt kijken bij het maken van de films.
“Een film voor Bridge to Liberation begint met het ontwikkelen van het verhaal. Kort na het evenement van het vorige jaar ga ik samen met Alvin, artistiek leider en regisseur, en Nazmiye, scenarioschrijfster, zitten om de grote lijnen uit te stippelen. We bedenken welke karakters interessant zijn en hoe we de Slag om Arnhem op een unieke manier kunnen belichten. Daarna doe ik onderzoek naar personages met dagboeken en verhalen om hun perspectief uit te diepen. Zodra het verhaal geschreven is, vertalen we het naar een beeldscript. Nazmiye denkt na over de voice-over, terwijl Alvin bepaalt hoe de films in de show passen. Als alles klaar is, beginnen de filmopnames. Het zijn altijd intensieve, maar indrukwekkende dagen”.
Uitdagingen
“Er zit altijd een uitdaging in het vinden van een bijzonder perspectief bij een verhaal dat al heel vaak verteld is. Het zijn zulke indrukwekkende verhalen, hoe krijgen we dat passend binnen de kaders die er zijn? Daarnaast is het waarborgen van historische nauwkeurigheid ook altijd weer een uitdaging. We maken veel gebruik van re-enactors op de set. Zij hebben veel verstand van die tijd en kunnen ons ook meehelpen bij het beslissen wat wel en niet kan.”
“Mijn inspiratie komt voornamelijk uit persoonlijke verhalen, zoals de verhalen en brieven van mijn grootouders. Maar ook uit dagboeken, bijvoorbeeld. Het brengt je zo dichtbij. Het is plotseling niet meer een zwart-wit personage uit een archieffilm, maar een karakter dat je helemaal voelt en bijna kunt aanraken. Dit jaar heb ik zelfs uit eerste hand kunnen putten, want de hoofdpersoon in de film die we maken, heb ik de hand kunnen schudden en mee kunnen praten over zijn ervaringen. Dat maakt het dit jaar voor mij extra bijzonder.”
“Ook maken we gebruik van archiefbeelden, waardoor we echt verbinding kunnen maken tussen onze beelden en de beelden die destijds geschoten zijn. Er zijn veel dappere mannen en vrouwen die toen ook de camera opgepakt hebben in hele bizarre omstandigheden en filmopnames zijn gaan maken.”
“Dit jaar maken we een film over Max Wolff, een Joodse jongen die uit Arnhem vertrokken is zich aan te sluiten bij het leger. Er is een scène in de film waarin hij besluit alles achter te laten en zijn nieuwe lot tegemoet loopt.”
“Tijdens de opnames, stond er onverwachts een groot everzwijn, precies op de plek waar de acteur naartoe moest lopen. Het everzwijn stond daar als het ware op de plek waar het lot van Max zou moeten zijn. In veel culturen staat het everzwijn symbool voor kracht en dapperheid. Het was zo symbolisch voor het karakter Max Wolff en die keuze die hij daar maakt. Anderzijds is het everzwijn in de Joodse cultuur het symbool voor ‘de vijand’, waar hij tegen moet strijden. Er zat zoveel symboliek in dat moment, dat vond ik erg bijzonder.”
Vrijheid
“Tijdens de Slag om Arnhem moesten mensen hun huizen ontvluchten om hun vrijheid, of misschien wel hun waardigheid en een basis van leven terug te kunnen vinden. Tegenwoordig hoor ik mensen daarop terugkijken en zeggen: ‘’Wat heftig, we zouden deze mensen als helden ontvangen!’’ Hoewel ik dit waardeer, vind ik het ook pijnlijk om te zien hoe vluchtelingen uit Syrië of andere landen hier nu behandeld worden.”
“Er zijn veel dingen uit de verhalen van de Tweede Wereldoorlog die nu nog relevant zijn of me aan het denken zetten. Zoals: ‘hoe gaan we om met mensen die hun thuis moeten verlaten? Hoe zorgen we dat iedereen zich welkom en gewaardeerd voelt, ongeacht hun achtergrond?’ Deze vragen zijn nog steeds belangrijk. Ik hoop dat onze films mensen aanzetten om deze parallellen te zien en na te denken over hoe we vrijheid en waardigheid voor iedereen kunnen waarborgen.”
